پماد زخم و سوختگی هیدرو اکتیو گانیک درما

موارد مصرف و مزایا استفاده از پماد زخم و سوختگی گانیکدرما (GANIKDERMA)

موارد مصرف

• درمان موضعی زخم‌های حاد: سوختگی‌های درجه اول، دوم (a و b) و سوم، خراشیدگی‌ها، سایر زخم‌های تروماتیک و آسیب‌های پوستی دیگر.
• درمان موضعی اسکار‌های پاتولوژیک (اسکار‌های هیپرتروفیک یا کلوئید).
• درمان موضعی زخم‌های بستر، زخم‌های عروقی مزمن و زخم پای دیابتی.
• درمان موضعی اگزماهای مرطوب، درماتیت تماسی، پسوریازیس و رادیودرماتیت.
• درمان موضعی پس از پیلینگ شیمیایی یا لیزری.
• درمان موضعی ناحیه دهنده پیوند پوست.

مزایا

• کاهش زمان بهبودی زخم.
• پیشگیری از عفونت زخم، به ویژه در زخم‌های واقع در نواحی پرخطر.
• ایجاد اپیتلیزاسیون با کیفیت بالا، که در مورد بیماران دچار سوختگی‌های صورت یا قفسه سینه اهمیت بسزایی دارد.
• راحتی ویژه برای بیمار با کاهش درد و در نتیجه امکان تحرک.
• عدم چسبندگی به بافت‌ها و در نتیجه برداشت آسان و بدون آسیب.
• استفاده آسان در مورد زخم‌های واقع در نواحی دشوار (به عنوان مثال، چین‌های آناتومیک، محل اتصال مخاط به پوست و غیره).
• عدم نیاز به اقدامات احتیاطی خاص در مورد استفاده از گانیکدرما، مگر اینکه بیمار به یکی از اجزای پماد حساسیت داشته باشد.

دستورالعمل استفاده

1. قبل از هر بار استفاده از پماد، زخم باید با محلول‌های هایپرتونیک (سرم فیزیولوژیک، محلول رینگر) تمیز شود.
2. پس از برداشتن لایه‌های محافظ، پانسمان آغشته به پماد به صورت یک لایه واحد مستقیماً روی زخم قرار داده می‌شود.
3. یک پانسمان ثانویه استریل روی پانسمان قرار داده می‌شود که محیط مطلوب برای بهبود ایجاد شده توسط پماد را محافظت می‌کند. پانسمان هر روز یا هر دو روز، بسته به نوع زخم، تعویض می‌شود.
4. پماد به صورت لایه ۱ تا ۲ میلی‌متری روی کل زخم یا سطح آسیب‌دیده قرار داده می‌شود.